Αν έφθασε η ώρα που η αρθροπλαστική ισχίου είναι η μόνη σας επιλογή για να ανακουφιστείτε από τον χρόνιο πόνο της οστεοαρθρίτιδας, τότε ένα από τα θέματα που θα συζητήσετε με τον ορθοπαιδικό χειρουργό σας είναι το πως γίνεται η επέμβαση και πιο συγκεκριμένα ποια θα είναι η τεχνική που θα ακολουθήσει. Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζονται δύο κύριες χειρουργικές τεχνικές: η πρόσθια και η οπίσθια προσπέλαση. Στη ουσία περιγράφουν τη θέση στην οποία ο χειρουργός πραγματοποιεί την τομή για να φθάσει στην άρθρωση και να την αντικαταστήσει. Αυτά είναι όσα πρέπει να γνωρίζετε, ώστε να πάτε στο χειρουργείο χωρίς απορίες ή φόβους.
Αρθροπλαστική Ισχίου με οπίσθια προσπέλαση
Η αρθροπλαστική ισχίου με οπίσθια προσπέλαση ήταν από τα τέλη του 1990 και για πολλά χρόνια η κλασική μέθοδος. Οπίσθια προσπέλαση σημαίνει ότι ο ορθοπαιδικός χειρουργός για να φθάσει και να αντικαταστήσει την άρθρωση πραγματοποιεί τομή στο πίσω μέρος του ισχίου. Στη συνέχεια, αφαιρεί την κατεστραμμένη άρθρωση και το άνω τμήμα του μηριαίου οστού, απομακρύνει τους φθαρμένους χόνδρους και τοποθετεί το εμφύτευμα. Στις σύγχρονες τεχνικές οπίσθιας προσπέλασης, όπως η μέθοδος STAR, διατηρούνται οι περισσότεροι οπίσθιοι μύες και ο τένοντας του απιοειδούς μυός, γεγονός που απαιτεί λιγότερους περιορισμούς μετά το χειρουργείο και επιτρέπει ταχύτερη ανάρρωση.
Αρθροπλαστική Ισχίου με πρόσθια προσπέλαση
Η αρθροπλαστική ισχίου με πρόσθια προσπέλαση θεωρείται η σημαντικότερη εξέλιξη στην χειρουργική του ισχίου τα τελευταία χρόνια. Υπάρχουν 3 παραλλαγές της τεχνικής αυτής: η AMIS, η ASI και η ALMIS. Με την χρήση των τεχνικών αυτών και ιδιαίτερα με την τεχνική ALMIS σε ύπτια θέση δεν υπάρχει τραυματισμός αγγείων ή νεύρων ή τραυματισμός μυών και τενόντων όπως στις παραδοσιακές οπίσθιες ή πλάγιες προσπελάσεις. Ο ορθοπαιδικός χειρουργός πραγματοποιεί μια τομή στην μπροστινή επιφάνεια του ισχίου. Το μέγεθος της τομής ποικίλλει ανάλογα με την τεχνική (περίπου 5-8 εκ.). Μετά την τομή στο δέρμα, ο χειρουργός φθάνει στην άρθρωση του ισχίου, χωρίς να χρειαστεί να τραυματίσει κανένα μυ, χρησιμοποιώντας μεσοδιαστήματα μεταξύ συγκεκριμένων μυών. Στη συνέχεια, ανοίγει το σάκο (θύλακο), που περιβάλλει την άρθρωση και προχωρά στην αντικατάστασή της. Η ALMIS είναι ιδιαίτερα απαιτητική τεχνική, καθώς η τομή γίνεται λίγο πιο πλαγιοπρόσθια από την κλασική AMIS ή ASI και εφαρμόζεται από χειρουργούς με μεγάλη εξειδίκευση. Μεγάλο της πλεονέκτημα είναι ότι προσφέρει εξαιρετικά αποτελέσματα ακόμα και σε «δύσκολα» χειρουργεία.
Σημαντική πληροφορία: Το εμφύτευμα που χρησιμοποιείται στην αρθροπλαστική ισχίου είναι το ίδιο, ανεξάρτητα από τη μέθοδο που θα ακολουθήσει ο χειρουργός.
Διαβάστε εδώ: Πόσα χρόνια διαρκεί η πρόθεση ισχίου; Θα χρειαστεί δεύτερη επέμβαση; Ποια διαφορετικά εμφυτεύματα υπάρχουν;
Αρθροπλαστική ισχίου: πως είναι η ανάρρωση ανάλογα με την προσπέλαση που επιλέχθηκε
Ασθενείς που υποβάλλονται σε οπίσθια αρθροπλαστική αναφέρουν ότι νιώθουν μεγαλύτερη δυσκαμψία και πόνο τις πρώτες δύο εβδομάδες σε σχέση με αυτούς που υποβάλλονται στην πρόσθια μέθοδο. Με την πάροδο του χρόνου αυτές οι διαφορές εκμηδενίζονται. Μελέτες σε μεγάλο αριθμό ασθενών αποδεικνύουν ότι τελικά δεν προκύπτουν διαφορές στην αποκατάσταση του βαδίσματος, στην επάνοδο στις δραστηριότητες ή στα ποσοστά επιπλοκών, ανεξάρτητα από το είδος της προσπέλασης που επιλέχθηκε στο χειρουργείο.
Πάντως, ο συνδυασμός πρόσθιας προσπέλασης ελάχιστης επεμβατικότητας – ρομποτικής τεχνολογίας και fast track πρωτοκόλλων επιτυγχάνεται η ταχύτατη αποκατάσταση των ασθενών. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι ασθενείς μπορούν να περπατήσουν αυτόνομα μόλις μερικές ώρες μετά την επέμβαση. Ωστόσο, για μεγαλύτερη ασφάλεια μπορούν να χρησιμοποιούν μία βακτηρία ή έναν περιπατητήρα τύπου Π. Συνιστάται ένα διάστημα ανάπαυσης περίπου 20 ημερών κατά το οποίο ο ασθενής μπορεί επανέλθει σταδιακά στις καθημερινές του δραστηριότητες, χωρίς έντονες κινήσεις. Οι μετακινήσεις πρέπει να γίνονται με ιδιαίτερη προσοχή, ιδίως όταν ανεβαίνει ή κατεβαίνει σκάλες. Η επιστροφή στις επαγγελματικές σας δραστηριότητες πραγματοποιείται μετά από ένα μήνα μετά την επέμβαση, μόλις το ισχίο είναι σταθερό και δεν προκαλεί πόνο.
Εδώ θα βρείτε απαντήσεις σε κάθε απορία σας για την αρθροπλαστική ισχίου
Επιλογή ορθοπαιδικού χειρουργού: γιατί έχει σημασία η εμπειρία
Το πιο σημαντικό δεν είναι τόσο ποια μέθοδος θα επιλέξετε, όσο το πόσο έμπειρος είναι ο χειρουργός σας, πόσο καλά σχεδιάζει την επέμβαση καν μπει στο χειρουργείο και, βέβαια, τι ποσοστά επιτυχίας έχει. Από τη στιγμή που τόσο η πρόσθια όσο και η οπίσθια προσπέλαση προσφέρουν εξαιρετικό αποτέλεσμα στους ασθενείς, σημασία έχει να εμπιστευτείτε έναν ορθοπαιδικό χειρουργό με εξειδίκευση και μεγάλη εμπειρία. Κάποιοι χειρουργοί εκτελούν 24 χειρουργεία το χρόνο και άλλοι τον ίδιο αριθμό σε ένα μήνα! Ο κανόνος λέει ότι χειρουργοί που πραγματοποιούν μεγάλο αριθμό επεμβάσεων κάθε χρόνο έχουν στατιστικά καλύτερα αποτελέσματα και ασφαλή χειρουργεία.
Πριν, λοιπόν, καταλήξετε στον ορθοπαιδικό χειρουργό που θα εμπιστευτείτε, φρόνιμο είναι να γνωρίζετε γι’ αυτόν:
- Πόσες αρθροπλαστικές ισχίου εκτελεί κάθε χρόνο, ποια μέθοδο χρησιμοποιεί συχνότερα και με ποια ποσοστά επιτυχίας; Αν ο χειρουργός έχει πάνω από 85% επιτυχία δε σας ενδιαφέρει αν κάνει πρόσθια ή οπίσθια τομή. Αυτό που, ωστόσο, μπορεί να κάνει τη διαφορά είναι να έχει εξαιρετική εμπειρία και στις δύο τεχνικές.
- Χρησιμοποιεί σύγχρονη τεχνολογία που ενισχύει την ακρίβεια της επέμβασης; Η ρομποτική χειρουργική έχει αλλάξει εντελώς τα δεδομένα στην ορθοπαιδική χειρουργική και αποτελεί ένα μοναδικό εργαλείο στα χέρια ενός έμπειρου χειρουργού. Είναι πολύ σημαντικό να ανήκει στις επιλογές σας.
- Ποιο είναι το δικό του κριτήριο επιτυχίας για το χειρουργείο; Κάποιοι χειρουργοί θεωρούν ότι επιτυχημένη αρθροπλαστική ισχίου είναι αυτή που προσφέρει στον ασθενή ανακούφιση από τον πόνο και επιστροφή σε απλές καθημερινές δραστηριότητες. Για άλλους χειρουργούς επιτυχία είναι ακόμα και η ενασχόληση με απαιτητικές αθλητικές δραστηριότητες. Οι προσδοκίες των ασθενών από το χειρουργείο είναι σημαντικό να έχουν συζητηθεί πριν την επέμβαση με το γιατρό.
- Ποια είναι η αναμενόμενη πορεία ανάρρωσης; Αναγκαίο, επίσης, είναι για τους ασθενείς να γνωρίζουν τι θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουν κατά τη διάρκεια της μετεγχειρητικής περιόδου, όπως για παράδειγμα, τις ημέρες νοσηλείας, το επίπεδο του πόνου, πιθανές επιπλοκές, την ανάγκη ή όχι φυσικοθεραπείας, πιθανούς περιορισμούς σε δραστηριότητες, κ.ά.
